Ik ga zelf een boek schrijven! Maar waar begin ik?

Ik ben altijd een lezer geweest. Al van jongs af aan liet ik me meeslepen door verhalen. Destijds door middel van boeken zoals “De Griezelbus” of “De Hobbit” of de spannende boeken van “Arendsoog en Witte Veder.” Opgesloten in mijn slaapkamer las ik de ene na het andere boek en de uitjes naar de bieb (dat deed je toen nog) waren magisch. Rijen vol boeken die allemaal een potentieel nieuw verhaal bevatten. Het maakte niet uit wat voor verhaal als het maar ging over andere mensen in andere werelden. Deze drang naar verhalen had ik niet alleen met boeken maar ook met films, series, muziek en videogames.

Boeken waren echter het medium waar verhalen pas echt tot hun recht kwamen. Lange verhalen, met veel detail, waarin scenes zo beschreven werden dat het leek alsof je zelf aanwezig was; doordat zicht, gehoor, geur, smaak, of noem het maar op, uitvoerig werd beschreven. Het is ongelofelijk hoe jouw eigen verbeelding een verhaal tot leven kan brengen, mits goed geschreven natuurlijk. Het was pas toen ik het meesterwerk ‘The Shadow of the Wind’ van Carlos Ruiz Zafon las dat ik besloot: dit wil ik ook proberen.

Maar hoe dan?

Toen begonnen de vragen. Hoe schrijf je een verhaal? Wat ga ik schrijven? Hoe blijft een verhaal spannend? Hoe omschrijf je de omgeving zo dat deze tot leven komt? Welk vertelperspectief moet ik gebruiken? Deze en nog duizenden andere vragen dienden zich aan me op en het was aan mij om daar de antwoorden op te vinden. Gezien ik geen enkele schrijfervaring had moest ik bij het begin beginnen. Gaandeweg leerde ik een hoop over het vertellen van verhalen en mijn bevindingen probeer ik hier zo duidelijk mogelijk te delen.

Twee jaar geleden begon ik met dit nieuwe avontuur en het is een van de leukste dingen die ik ooit heb gedaan. Inmiddels heb ik enkele short stories geschreven en ben ik de laatste hand aan het leggen aan mijn eerste novel genaamd: Ver Van Huis. Toen ik hier een proefdruk van in mijn handen kreeg bracht dit een onbeschrijfelijk gevoel. Het is bevrijdend om te kunnen schrijven, om zelf verhalen te bedenken, werelden, of personages die helemaal niet bestaan. Het is verbazingwekkend wat een mensenbrein allemaal kan verzinnen en het mooie is dat iedereen het kan, zolang je het maar wilt proberen.